العربیة 
اصولا بیشترین مراجعین به کلینیک های لاغری موضعی کسانی هستند که از بزرگی شکم رنج میبرند.
در ارزیابی بزرگی شکم سه مولفه مهم وجود دارد:
- میزان چربی زیر پوستی
- میزان جلو زدگی و شلی عضلات شکم و پهلو
- میزان چربی که در احشاء شکمی تجمع یافته است
در جلسه معاینه جراح به این موارد دقت میکند. بدیهی است که با روشهای لاغری موضعی دسترسی به چربی های زیر پوستی وجود دارد. شلی عضلات شکم و تجمع چربی احشایی فقط با ورزش و کاهش کالری دریافتی بهبود می یابد. البته بیشترین سهم بزرگی شکمی را، در اکثر مراجعین، چربی زیر پوستی دارد و طی جلسه معاینه میتوان بیمار را راهنمایی کرد که با انجام لیپوماتیک یا لیپولیز چقدر از حجم شکم و دور کمر وی کاسته می شود.
نکته مهم دوم در ارزیابی شکم، میزان افتادگی پوست و لایه چربی است. بهترین کاندید های پیکرتراشی موضعی افرادی هستند که افتادگی خفیف تا متوسط در پوست شکم دارند. این افراد پس از انجام لیپوماتیک و تخلیه چربی و پوشیدن گن به نتیجه ای مطلوب دست می یابند و پوست تدریجا جمع میشود. اما در کسانی که لایه پوست و چربی افتادگی زیادی دارد و به صورت کاملا افتاده است، از انجام جراحی ابدومینوپلاستی بیشتر سود می برند.در روش ابدومینوپلاستی تحت بیهوشی عمومی ، میزان اضافی پوست و چربی برداشته شده و پوست، در قسمت پایین شکم ترمیم میشود. شاید در این روش یک خط اسکار در پایین شکم باقی بماند اما به نتیجه ی یک شکم صاف منجر می گردد. نکته مهم سوم اینکه هر چه پوست صاف تر باشد و از کلاژن بهتری برخوردار باشد جمع شدن پوست بهتر صورت خواهد گرفت.
